Περίληψη βιβλίου

"Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ"

Μόλις το φανάρι γινόταν πράσινο, ο Κωνσταντής έτρεχε στα παράθυρα των οδηγών για να τους πουλήσει χαρτομάντιλα , σαπούνια, στυλό κ.ά . Πολλές φορές κοιτούσε λαίμαργα τις σακούλες των οδηγών που ήταν γεμάτες φαγητά, σοκολάτες και παιχνίδια. Όταν έβρεχε ο Κωνσταντής συνήθιζε να πηγαίνει στην πολυκατοικία με τον αριθμό 12 . Μια μέρα, η κυρία Δέσποινα άνοιξε το σπίτι της στον Κωνσταντή και του πρόσφερε ρούχα, καθαριότητα, ζεστασιά και φαγητό.

ΤΈΝΤΙΣ ΤΣΟΤΣΙΑΣ

 

"Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ"

Ο αστροπλοηγός με το διαστημόπλοιό του «Αϊνστάιν» και το μηχανικό του είχαν πάει στον πλανήτη «Χίμαιρα». Σκοπός του ταξιδιού τους ήταν να μεταφέρουν θεργήλιο, ένα πολύτιμο υλικό, που χρησίμευε ως καύσιμο στη Γη. Λίγο από αυτό, κινούσε εργοστάσια και ζέσταινε πόλεις. Στη Γη το κάρβουνο και το πετρέλαιο είχαν τελειώσει. Η πυρηνική ενέργεια είχε απαγορευτεί.

Οι επιστήμονες βρήκαν νέα υλικά στο διάστημα που ήταν απαραίτητα για τον άνθρωπο. Στον πλανήτη «Χίμαιρα» βρήκαν το θεργήλιο. Είχαν και τη συνείδησή τους ήσυχη γιατί νόμιζαν ότι στον πλανήτη αυτό το συγκεκριμένο υλικό ήταν άχρηστο. Υπήρχαν μόνο μανιτάρια.

Ο αστροπλοηγός παρατήρησε ότι τα μανιτάρια δεν ήταν μόνο φυτά. Είχαν και άλλες ιδιότητες. Μπορούσαν να κινηθούν και να παρακολουθήσουν. Ο μηχανικός τον ηρέμησε, λέγοντας ότι αυτά ήταν της φαντασίας του αφού απουσίαζε πολλά χρόνια από τη Γη.

Ο αστροπλοηγός όσο καιρό βρισκόταν στον πλανήτη, τράβαγε φωτογραφίες για να τις δείξει στην οικογένειά του. Βρήκε και κάποιες όμορφες χάντρες. Θα τις έδινε στην κόρη του Μαρία.

Τα ρομπότ γέμισαν το διαστημόπλοιο με θεργήλιο και το ταξίδι της επιστροφής ξεκίνησε.

Ο πλανήτης «Χίμαιρα» άρχισε να μυρίζει ωραία. Τα μανιτάρια ήταν πραγματικοί κάτοικοι. Με νου και σκέψη. Ευωδίαζαν γιατί οι εχθροί τους είχαν φύγει. Μισούσαν τους ανθρώπους γιατί τους έκλεβαν το θεργήλιο. Ήταν και χαρούμενα γιατί οι εχθροί δεν θα γύριζαν ποτέ πίσω.

Το διαστημόπλοιο έφθασε στη Γη. Ο αστροπλοηγός γλέντησε με την οικογένειά του και τους φίλους του. Έδωσε και το δώρο στην Μαρία.

Την άλλη ημέρα το πρωί, οι χάντρες έσπασαν και από μέσα τους βγήκε ένα τεράστιο φυτό. Απλώθηκε παντού. Έβγαζε ένα ωραίο άρωμα. Όμως το άρωμα αυτό ήταν δηλητηριώδες. Όποιος το εισέπνεε, πέθαινε. Πρώτη πέθανε η Μαρία. Μετά θα ακολουθούσουν άλλοι Τα μανιτάρια έπαιρναν την εκδίκησή τους.

Θοδωρής Ρήγας- Τζουλιάνα Σάρα- Έλενα Χύσα- Κωνσταντίνος Τατόγλου- Στέφανος Αρμάος- Δημήτρης Κολυτάς

© 2012 Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα

Φτιάξε δωρεάν ιστοσελίδαWebnode